به گزارش چی 24 به نقل از تراز:
به گزارش تراز: در قرآن کریم پیامبر اکرم (ص) را به عنوان الگوی نیکو و نمونه حیات عالی انسانی معرفی می کند. (سوره احزاب، آیه 21) لذا توجه به ریز نکات اخلاقی و رفتاری حضرت می تواند ما را در مسیر نیل به سبک زندگی صحیح اسلامی رهنمون باشد. امروز یکی از بزرگترین معضلات زندگی بشر بی برنامگی و گم شدن اهداف متعالی در سبک زندگی است. توجه دقیق به سیره پیامبر اکرم (ص) می تواند کمک شایانی به رفع این نقیصه بنماید.
یکی از آفات اصلی دولت ها امتیازخواهی اطرافیان مسئولین و دولتمردان است. کمتر پیش می آید که فردی در راس مسئولیت قرار بگیرد و اطرافیانش را از امتیازات مختلف کاری و مالی و غیره بهره مند نکند یا اگر هم خود راضی به این کار نباشد تحت تاثیر فشار دیگران به این موضوع رضایت می دهد. البته بودند و هستند کسانی که حتی بعد از رسیدن به پست و مقام، باز هم هیچ امتیازی به اطرافیان خود نمی دهند و آنها نیز مانند دیگران باید برای رسیدن به مدارج مختلف کاری و علمی و غیره تلاش نمایند.
** جلوگیری پیامبر از امتیازخواهی بنی هاشم و خویشاوندانش
سیره رسول مکرم اسلام (ص) در این رابطه بسیار سختگیرانه بود. حضرت هیچگاه اجازه ندادند اطرافیان و خویشانشان، امتـیازی بالاتـر از دیگـران بخواهند و چه بسا در اغلب موارد بر آنها بیش از سایر مردم سختگیری می نمودند. دستور قرآن درباره همسران پیامبر و رعایت عفاف مضاعف نیز حاکی از همین مساله است.
از امام صادق (ع ) روایت شـده کـه در زمـان نـزول آیه زکات عده ای از بنی هاشم نزد آن حضرت رفتند و تقاضا کردند که به سبب خـویـشـاونـدی، جمع آوری زکات را به آنان واگذار کند تا سهمی از زکات از آنِ ایشان (بـه عـنـوان کارمندان جمع آوری کننده زکات) باشـد. رسول خدا (ص) فرمود:
«صدقه و زکات بر من و بنی هاشم حرام است... . آیا فکر می کنید من دیگران را به شما ترجیح می دهم!؟ بدانچه خدا و رسولش به آن رضایت داده اند، راضی باشید!» آنان نیز رضایت دادنـد و رفـتـنـد. در واقـع حـضـرت بـا ایـن سـخـن هـم دل آنان را راضی نمود و هم امتیازخواهی آنان را بی پاسخ گذاشت.
** خویشاوندان منتظر گرفتن مناصب نباشند!
حضرت به این موضوع اصرار داشتند که خویشان و اطرافیانشان بدانند نزدیکی با پیامبر اکرم (ص) هیچ وجه تمایزی برای آنان ایجاد نخواهد کرد و اصلا دین اسلام برای برطرف کردن همین امتیازات غلط و باطل آمده است. البته این مساله را به گونه ای مطرح می نمودند که خویشان حضرت بدانند او خیرخواه آنان است.
امام باقر (ع) فرمودند:
«رسـول خـدا بر کوه صفا ایستاد و فرمود: ای بنی هاشم، ای فرزندان عبدالمطلب! همانا مـن فـرسـتـاده خـدا بـه سـوی شما و خـیرخـواهـتان هـستم. من در گرو عمل خود هستم و هر یک از شما هم در گرو عمل خودتان هستید، نگویید محمد (ص) از ماست و هـر جـایـی او داخـل شـد مـا داخـل مـی شـویم!»
در واقع حضرت با این بیان به هر کسی که طالب امتیاز ویژه ای به واسطه قرابت و خویشاوندی و دوستی و همسایگی و... با ایشان است فهماندند که سیره و روش حضرت به او اجازه چنین کاری نمی دهد و در دین اسلام هیچ امتیازی جز تقوا و کار وجود ندارد. هرکس بهتر کار کند و با تقواتر باشد نزد رسول اکرم (ص) محبوب تر است و مناصب به چنین کسانی تعلق می گیرد نه به برادر و خواهر و اقوام و خویشان و غیره!
بـعـد از رسـول خـدا(ص ) عـلی (ع ) نـیـز بـر سـیـره پـیامبـر (ص) بود و به هیچ یک از نـزدیکان خـود امتیاز ویژه نداد و با هرگونه سوء استفاده خویشاوندان و دوستان از بیت المـال بـه شـدّت مـقـابـله نـمـود. داسـتـان بـرخـورد بـا عـقـیـل، بـرادر خـویش در موضوع سهم بیت المال و نیز عاریت گرفتن گردنبندی توسط یـکـی از دخـتـرانـش از بـیـت المال و مقابله حضرت با او، شاهد همین مدعاست.
هرچند امروز از این سیره حضرت فاصله گرفته ایم و غالبا مناصب به اطرافیان مسئولین و کسانی داده می شود که در ستاد انتخاباتی او حاضر بوده و جزو حزب و گروهش باشند و بعضا منصب ها با توجه به روابط خاص حزبی بین برخی تقسیم می شود! این در حالی است که تمامی این رفتارها مخالف سیره پیامبر گرامی اسلام (ص) و مولای متقیان حضرت علی (ع) است!